Fototerapia polega na stosowaniu naturalnych źródeł światła lub sztucznych celem leczenia konkretnych dolegliwości. Stąd inna nazwa: światłolecznictwo. Helioterapia wykorzystuje światło naturalne, z kolei aktynoterapia – sztuczne, a dokładnie podczerwień (sollux) i ultrafiolet (lampa kwarcowa). Helioterapia jest najczęściej stosowana w leczeniu depresji, szczególnie zimowej. W helioterapii wykorzystuje się naturalne promienie słoneczne. Obecnie odchodzi się jednak od tej metody na rzecz aktynoterapii. Podczerwień jest wykorzystywana w fizykoterapii do rozgrzania głębszych warstw skóry, poprawienia krążenia i zmniejszenia napięcia mięśni. Ultrafiolet, czyli inaczej mówiąc promieniowanie nadfioletowe, między innymi odpowiedzialne jest za odczyn fotochemiczny, działanie biologiczne w komórkach skórnych i za powstawanie pigmentu w skórze oraz za wytwarzanie cenne dla organizmu witaminy D. Metodami fototerapii obecnie leczy się skutecznie takie schorzenia skórne jak: łuszczyca, atopowe zapalenie skóry, trądzik, bielactwo i inne. Im łagodniejsza choroba, tym większa skuteczność fototerapii, jednak działa ona, nieraz eliminując całkowice nawet cięższe postacie chorób skórnych. Światłolecznictwo cenione jest za to, że prowadzi do ogólnej poprawy zdrowia oraz za pobudzenie sił regeneracyjnych organizmu.
Lecznicze działanie światła
