Kinezyterapia polega na gimnastyce zwanej leczniczą. Inaczej nazywa się ją ćwiczeniami usprawniającymi. Kinezyterapię wykorzystuje się jako podstawową i niekiedy jedyną formą leczenia np. wad postawy, bóli kręgosłupa, wspomagająco po zawale serca czy jako przygotowanie do porodu kobiety ciężarnej. Fizjoterapeuta dobiera odpowiednie ćwiczenia dla każdego pacjenta. Kineyzterapię dzieli się na ogólną i miejscową. Ogólna to ćwiczenia całego ciała, nie tylko objętych daną chorobą. Prowadzi się ćwiczenia ogólnokondycyjne, w wodzie czy gimanstyki porannej, a także specjalną: sport dla inwalidów. Kinezyterapia miejscowa dotyczy ćwiczeń konkretnych rejonów ciała, które są dotknęte jakimś schorzeniem. Stosuje się tutaj zarówno ćwiczenia bierne, w których pacjent nie bierze udziału, czynnobierne, jak i czynne, wymagające udziału chorego. Przykładowo prowadzi się ćwiczenia izometryczne, polegające na czynnym napinaniu mięśni, samowspomagane (pacjent wspomaga zdrową kończyną pracę osabionyc części swojego ciała), wyciągi, oddechowe czy też synergistyczne, polegające na treningu biernym kończyn unieruchomionych gipsem lub po przyszczepie mięśni. Celem kinezyterapii jest zwiększenie siły mięśniowej, poprawa wydolności krążeniowooddechowej i wpływ na ciśnienie tętnicze (obniżenie lub podwyższenie).
Kinezyterapia – leczenie ruchem
